SZUKAJ
pytania dotyczące życia i Boga
SZUKAJ
Naukowcy uważają, że miał swój początek w jednej ogromnej eksplozji energii i światła, co obecnie nazywamy Wielkim Wybuchem. Był to jednorazowy początek egzystencji wszystkiego, co istnieje. Początek wszechświata, początek kosmosu, a nawet początek samego czasu.
Nic z tego, co dziś obserwujemy, nie istniało przed tym konkretnym momentem.
Co więcej, było coś spoza czasu, spoza kosmosu i spoza materii, co powołało to wszystko do istnienia. Świadomość, że nasz wszechświat miał swój początek, a nie istniał od zawsze jest źródłem wielkich wyzwań dla nieteistycznych naukowców.
Czy uczeni są pewni teorii Wielkiego Wybuchu? Tak. W pod koniec lat 20 ubiegłego wieku astronom Edwin Hubble zobaczył przez swój teleskop, że galaktyki (niektóre oddalone o miliony lat świetlnych) oddalają się od siebie z ogromną prędkością. Nie zostało to wywołane przez jakieś siły odpychające je od siebie. Raczej wciąż się poruszały w wyniku pierwotnej eksplozji, wszystkie z jednego miejsca.
W tym miejscu początkowym cała masa wszechświata była skompresowana do pojedynczego punktu o nieskończonej gęstości… mniejszego niż pojedynczy atom1. Następnie w kosmicznej eksplozji - Wielkim Wybuchu- powstał wszechświat. Steven Weinberg, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, tak to opisał: „W mniej więcej jednej setnej sekundy, to jednostka czasowa, o której możemy mówić z jakąkolwiek pewnością, temperatura wszechświata zbliżała się do setek tysięcy milionów (1011) stopni Celsjusza. To znacznie goręcej niż we wnętrzu nawet najgorętszej gwiazdy, tak gorąco, że w istocie żaden komponent zwykłej materii, molekuły lub atomu czy chociaż części atomu nie mógł się połączyć”2 i dodaje „Wszechświat wypełnił się światłem”.
To zagadkowo odnosi się do zapisu „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię… I Bóg powiedział, niech stanie się światło i zaistniało światło”3. Powstało nie z materii, lecz z oświadczenia. Wypowiedzianego słowa: „Niech stanie się światło”.
Patrząc na święte teksty wszystkich wielkich religii, widzimy, że tylko Biblia opisuje to, co odkryli naukowcy: u początków naszego wszechświata miała miejsce eksplozja światła, pochodząca spoza niego samego. Z tego wziął się początek kosmosu, materii i czasu. Był to pojedynczy punkt startowy dla wszystkiego. W księdze Rodzaju wciąż powtarza się opis: „I Bóg rzekł…” i następujące po tym „…i tak się stało”.
Czy nasz wszechświat mógł się pojawić w wyniku działania praw fizyki takich, jak grawitacja, elektromagnetyzm, prędkość światła itp.? Nie, ponieważ te rzeczy jeszcze nie istniały. Zaistnienie wszechświata dało początek prawom fizyki i wszystko zaczęło się bez nich.
Astrofizyk Robert Jastrow, określający siebie jako agnostyka, stwierdził, „Ziarno wszystkiego, co wydarzyło się we wszechświecie, zostało zasiane w tym jednym wydarzeniu. Każda gwiazda, każda planeta, każda żywa istota we wszechświecie zaistniała jako rezultat wydarzeń wprawionych w ruch w momencie kosmicznej eksplozji. To był dosłownie moment stworzenia. Wszechświat rozbłysnął do życia i nie możemy odkryć, co wywołało to wydarzenie”4. Jak stwierdzono, ten wniosek jest przykry dla ateistycznych uczonych. Niepokojące jest zaobserwować reakcję i nie być w stanie udokumentować jego przyczyn.
Jastrow wnioskuje: „Dla naukowca, który żył z wiarą w moc rozumu, ta historia kończy się, jak zły sen. Zmierzył szczyty ignorancji i jest tuż przed zdobyciem najwyższego szczytu i gdy już pokonuje ostatnie skały, oto jest witany przez grupę teologów, którzy byli tam od wieków”5.
Wyobraź sobie ulgę odczuwaną przez tych naukowców, gdy astronomowie Hermann Bondi, Thomas Gold i Fred Hoyle rozwinęli w 1948 twierdzenie, które stało się znane jako „stan stały” wszechświata. Ich teoria stwierdzała, że wiek wszechświata jest nieskończony. Tak więc żaden akt stworzenia lub przyczyna nie były potrzebne.
Jednakże w latach 60-tych teoria stanu stałego otrzymała niszczący cios, kiedy dwóch radioinżynierów z Bell Labs (Arno Penzias and Robert Wilson) odkryło tajemnicze promieniowanie pochodzące z kosmosu. Oddziaływało równomiernie ze wszystkich kierunków. Gdy zmierzono temperaturę promieniowania, jego źródło zostało potwierdzone. Nie istniało ono zawsze ani nie pochodziło z jednego obszaru wszechświata, ale z tego wyjątkowego, początkowego momentu stworzenia.
Później w 1996 roku satelita NASA Cosmic Background Explorer (COBE) również potwierdził, że pierwotne promieniowanie tła wskazywało na wybuchowy początek wszechświata. Obecnie poziomy wodoru, litu, deuteru i helu, istniejących w naszym wszechświecie, również to potwierdzają.
Czy są jeszcze jacyś naukowcy chcący zaprzeczyć implikacjom teorii Wielkiego Wybuchu? Tak. Są naukowcy, którzy nie czują się komfortowo z: (1) nieznaną przyczyna lub (2) wnioskiem, że to Bóg jest przyczyną. Dlatego optują za trzecią możliwością.
Jakich wyjaśnień udzielają ci naukowcy, by wyjaśnić początek naszego wszechświata, energii, czasu i przestrzeni?
Starają się zanegować fundamentalną zasadę, na której opiera się nauka: że wszystko, co ma początek, musi mieć przyczynę.
Fizyk Victor Stenger mówi, że wszechświat może być „nieprzyczyniony” i być może „wyłonił się z nicości”6. Filozof Bertrand Russell przyjął to stanowisko w dyskusji na temat istnienia Boga. Powiedział: „Wszechświat po prostu tu jest i to wszystko”7.
Stwierdzić, że coś jest wieczne i dlatego żadna przyczyna nie jest konieczna to jedno. Jest zupełnie czymś innym zaobserwować naukowo początek jakiejś rzeczy, natychmiastowy start czegoś, a później próbować twierdzić, że nie miało to przyczyny.
Nawet David Hume, jeden z najbardziej sceptycznych filozofów, ocenił tę postawę jako niedorzeczną. Przy całym swoim sceptycyzmie, Hume nigdy nie zaprzeczył istnieniu przyczyny. W 1754 roku napisał: „Nigdy nie utrzymywałem tak absurdalnego twierdzenia, jak to, że cokolwiek mogłoby się pojawić bez przyczyny”8.
Czysto naukowe odkrycia konsekwentnie wskazują na jeden wniosek: wszechświat miał wyjątkowy początek, eksplozję, gdzie wszystko, co znamy – wszechświat, czas, przestrzeń, prawa nauki, jakie obserwujemy – wszystko miało swój początek. Jeśli kiedykolwiek chciałeś uwierzyć w Boga, ale absolutnie nie chciałeś tego zrobić zaprzeczając nauce, oto nauka dostarcza ci powodu do wiary w to, że Bóg istnieje i z mocą stworzył wszystko.
Logicznym jest wnioskować, że Bóg, który od początku jest wieczny i poza czasem, stworzył czas. Bóg, który jest obecny wszędzie i nie może być ograniczony w przestrzeni, stworzył przestrzeń. Bóg, który jest duchowy, niefizyczny i poza materią jest źródłem naszego wszechświata i wszystkiego, co istnieje. To jest przesłanie wyraźnie powtarzające się w Biblii.
„Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi”9.
„…bo On nakazał i zaistniały”10.
Biblia mówi, że Bóg uformował ziemię, by była zamieszkała od początku, mając nas na myśli. Dał ludziom swój oddech życia i krótki pobyt na ziemi i cel, abyśmy Go szukali i znaleźli. Jeśli Go nie poznajemy, mijamy się z celem naszej egzystencji. Kto lepiej niż Bóg zna powód naszego istnienia?
Czy chcesz poznać Autora wszechświata? Oto jedna z Jego obietnic, „Przybliżcie się do Boga, a On przybliży się ku wam”11. Jeśli będziesz starać się Go poznać, Bóg mówi, „Znajdziecie mnie”12. Mówi też: „Mędrzec niech się nie szczyci swą mądrością, siłacz niech się nie chełpi swą siłą ani bogaty niech się nie przechwala swym bogactwem. Raczej chcąc się chlubić, niech się szczyci tym, że jest roztropny i że Mnie poznaje…”13.
Mamy okazję poznać Boga, który spowodował powstanie wszechświata. Czy chciałbyś nawiązać z Nim relację? Oto, jak możesz to zrobić: Osobiste poznanie Boga.
Części tego krótkiego artykułu opisującego, jak powstał wszechświat, zostały stworzone i zaadoptowane na podst. Dinesh D'Souza, What's So Great about Christianity, Regnery Publishing, Inc., 2007, Rozdział 11.
| ► | Jak nawiązać przyjaźń z Bogiem |
| ► | Mam pytanie… |
Przypisy: (1) Dinesh D'Souza, What's So Great about Christianity, (Regnery Publishing, Inc,; 2007) (2) Steven Weinberg; The First Three Minutes: A Modern View of the Origin of the Universe; (Basic Books,1988) (3) Księga Rodzaju 1,1.3 (4) Robert Jastrow; "Message from Professor Robert Jastrow"; LeaderU.com; 2002. (5) Robert Jastrow; God and the Astronomers; (Readers Library, Inc.; 1992) (6) Victor Stenger, "Has Science Found God?" (Free Inquiry, Vol. 19. No. 1), 2004. (7) Bertrand Russell and Frederick Copleston, "The Existence of God," John Hick, red., The Existence of God (New York: Macmillan, 1964) (8) J.Y.T.Greid, red., The Letters of David Hume (Oxford: Clarendon Press, 1932) (9) Księga Izajasza 40 (10) Psalm 148,5 (11) List św. Jakuba 4,8 (12) Księga Jeremiasza 29,14 (13) Księga Jeremiasza 9,23.24
