SZUKAJ
pytania dotyczące życia i Boga
SZUKAJ
Jest to ostatnia część serii, którą zaczyna „Czy kiedykolwiek była tylko Nicość?”, a kontynuuje „Coś” oraz „Kto”. Główne kwestie poruszone w cyklu tych rozważań są następujące:
(1) Absolutna Nicość nigdy nie istniała. Gdyby istniała, nadal nie byłoby niczego. Istnieje jednak Coś Jeszcze, np. Ty.
(2) Ponieważ Absolutna Nicość nigdy nie istniała, zawsze było coś obecnego w czasie. To „coś” możemy nazwać Wiecznym Bytem. Nie ma on początku ani końca, nie ma potrzeb, których nie mógłby sam zaspokoić. Może uczynić cokolwiek zechce i zawsze będzie większy i doskonalszy od tego, co wyprodukuje.
(3) Wieczny Byt nie jest maszyną kontrolowaną lub zaprogramowaną przez jakąkolwiek zewnętrzną siłę. Wieczny Byt nie wyprodukuje niczego z konieczności, ponieważ nie ma żadnych potrzeb. Dlatego też, jeśli cokolwiek stworzy, musi sam o tym zdecydować. To oznacza, że Wieczny Byt ma wolę, tak więc jest osobowy. Zatem, Wieczny Byt musi być w rzeczywistości Wieczną Istotą (lub Istotami).
Kontynuując, co jeszcze możemy zauważyć w związku z Wieczną Istotą, poza tym, co już zostało ustalone?
Ponieważ Wieczna Istota nie ma żadnych potrzeb, których sama nie mogłaby zaspokoić, może istnieć bez otoczenia, istniała bowiem, gdy nie było niczego poza Nią. Środowisko znajdowałoby się poza Nią, dlatego też musiałoby zostać stworzone. Niemniej jednak, wszystkim, co istnieje jest Ona.
Jest więc prawdopodobne, że Wieczna Istota jest transcendentna, tzn. może istnieć poza czasem i przestrzenią, ponieważ nie jest przez nie ograniczona. Istniała wiecznie, tym samym znajduje się poza czasem. Istniała bez żadnego środowiska, tak więc jest poza przestrzenią.
Jest możliwe, że będąc poza czasem i przestrzenią wieczna Istota jest, w naszym rozumieniu, niewidzialna. Tylko to, co zajmuje przestrzeń jest spostrzegalne. Jeśli coś znajduje się poza przestrzenią, jak może być widzialne? Właśnie, Wieczna Istota jest przypuszczalnie niewidzialna i może istnieć bez żadnego rodzaju formy lub ciała.
Dla potrzeb naszych rozważań załóżmy, że Wieczna Istota postanawia wyprodukować Coś Jeszcze lub raczej-Kogoś Jeszcze. Wieczna Istota decyduje, by stworzyć kogoś, kto pod pewnymi względami będzie do niej podobny. Tak jak Ona, będzie siebie świadomy, co jest koniecznym aspektem posiadania woli. Tak więc, Ktoś Jeszcze posiada wolę i własne ‘ja’.
Co możemy ustalić o Kimś Jeszcze? Czy ten Ktoś będzie poza czasem? Nie. Ktoś Jeszcze nie będzie istniał wiecznie. Będzie on miał swój początek, a zatem będzie ograniczony przez czas.
Przypomnij sobie, że cokolwiek Wieczna Istota wyprodukuje, będzie stało niżej od niej w odniesieniu do czasu i przestrzeni. Jest to nieuniknione. Zatem nawet jeśli Ktoś Jeszcze miałby istnieć wiecznie w przyszłości, wciąż miałby swój początek w czasie. W zasadzie czas jego istnienia byłby odcinkiem na (nieskończonej) osi czasu Wiecznej Istoty.
A co a przestrzenią? Czy Ktoś Jeszcze będzie ograniczony przez przestrzeń? Tak. Tylko Wieczna Istota może istnieć bez żadnego otoczenia. Ktoś Jeszcze potrzebowałby środowiska, by w nim egzystować, ale jakiego? Pomyśl o czasie tak, jak o przestrzeni. Ktoś Jeszcze istnieje na osi czasu Wiecznej Istoty. W podobny sposób, Ktoś Jeszcze istniał będzie w przestrzeni Wiecznej Istoty.
Wieczna Istota wykracza poza przestrzeń. Tak jak jest wszechobecna w czasie, tak samo może być wszechobecna w przestrzeni. Zatem, gdy Ktoś Jeszcze zostanie stworzony, będzie istniał w czasie i przestrzeni Wiecznej Istoty.
A więc mamy Wieczną Istotę i Kogoś Jeszcze, lecz jest pewien problem. Ktoś Jeszcze nie jest w stanie zobaczyć Wiecznej Istoty, ponieważ wykracza Ona poza przestrzeń. Nie zajmuje nawet jej fragmentu.
Zatem Ktoś Jeszcze nie może „wykryć” Wiecznej Istoty. Co więc musi uczynić Wieczna Istota, jeśli chce być widzialna? Musi stać się „poznawalna”. Pewien rodzaj „ograniczenia” jej jest niezbędny. Czy jest to możliwe.?
Pamiętaj, absolutnie wszystko leży w sferze wykonalności Wiecznej Istoty. Mogłaby uczynić siebie „ograniczoną”, tj. poznawalną dla Kogoś Jeszcze. Jak?
Wyczuwamy swoją obecność poprzez wzrok, zapach, dotyk, smak, słuch. Gdyby Wieczna Istota dała Komuś Jeszcze np. zmysł wzroku i słuchu, wtedy mogłaby: 1) przybrać widzialną postać, 2) mówić do Kogoś Jeszcze, lub 3) robić obie te rzeczy jednocześnie. To byłyby drogi do Jej nietranscendencji tak, by Wieczna Istota mogła być wykrywalna dla Kogoś Jeszcze.
Pamiętaj, że Ktoś Jeszcze jest stworzony. Tym samym jest ograniczony przez czas i przestrzeń. Cokolwiek stanowi jego charakter (naturę), będzie wykrywalne w przestrzeni i czasie. Dlatego też wszystko, co Wieczna Istota musi uczynić, to ustalić, jaką postać przybrać przed Kimś Jeszcze. To jeden ze sposobów, by uczynić się wykrywalną.
Ale pojawia się pytanie: jeśli Wieczna Istota postanawia poddać się pewnym ograniczeniom, by być wykrywalną, czy podda się im cała? Nie. Pozostanie coś jeszcze, czego o sobie nie ujawni. Mimo, że mogłaby wiele o sobie wyjawić, Ona cała- tj. Ona w swojej transcendencji-nie mogłaby być w pełni poznana ani zrozumiana przez Kogoś Jeszcze.
Co ciekawe, opisany powyżej scenariusz jest dokładnie tym, co znajdujemy w Biblii. Jesteśmy jak Ktoś Jeszcze. Jesteśmy ograniczeni przez czas i przestrzeń. Bóg jednak, jest Istotą Wieczną. Stał się nietranscendentny, widzialny w osobie Jezusa Chrystusa. Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj poniższe…
1. Bóg jest Wieczną Istotą. Istniał zawsze i zawsze będzie.
„Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem”. (Ps 90:2)
„Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan- to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy, ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona”. (Iz 40:28)
„Tak mówi Pan, Król Izraela i Odkupiciel jego, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i ostatni; i nie ma boga poza Mną”. (Iz 44:6)
„Pan natomiast jest Bogiem prawdziwym, jest Bogiem żywym i Królem wiecznym”. (Jr 10:10)
„Odrzekł im Jezus: ‘ O tak, oświadczam wam: zanim Abraham się narodził, JA JESTEM’. (J 8:58)
„Jezus Chrystus ten sam wczoraj, i dziś, i na wieki”. (Hbr 13:8)
„‘Ja jestem Alfa i Omega’- mówi Pan, Bóg, KTÓRY JEST, KTÓRY BYŁ, KTÓRY PRZYCHODZI, Wszechwładca!” (Ap 1:8)
„‘Ja Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec’”. (Ap 22:13)
2. Bóg jest niewidzialny.
„Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, ten go objawił”. (J 1:18)
„Bóg jest duchem”. (J 4:24)
„A królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niechaj będzie cześć i chwała na wieki wieków”. ( 1Tm 1:17)
„Które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów, Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna”. (1 Tm 6:15-16)
3. Bóg może być wszędzie, zawsze też pozostanie od nas odmienny pod innymi względami.
„Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od twego oblicza?” (Ps 139:7)
„Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, ten, który będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych, ani też nie służy mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czego potrzebował, gdyż sam daje wszystkiemu życie i tchnienie, i wszystko. Z jednego pnia wywiódł też wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obszarze ziemi, ustanowiwszy dla nich wyznaczone okresy czasu i granice ich zamieszkania, żeby szukały Boga, czy go może nie wyczują i nie znajdą, bo przecież nie jest On daleko od każdego z nas”. (Dz 17:24-27)
4. Wszystko może być uczynione przez Boga.
„Czy jest coś, co byłoby niemożliwe dla Pana?” (Rdz 18:14)
„Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce”. (Ps 115:3)
„‘Obwieszczam od początku to, co ma przyjść, i naprzód to, co się jeszcze nie stało. Mówię: Mój zamiar się spełni i uczynię wszystko, co zechcę’”. (Iz 46:10)
„A Jesus spojrzał na nich i rzekł im: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale u Boga wszystko jest możliwe”. (Mt 19:26)
„Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa”. (Łk 1:37)
5. Bóg może stać się „poznawalny”. Może objawić siebie przybierając ludzką postać.
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. (…) A Słowo ciałem się stało i zamieszkało pośród nas (…)”. ( J 1:1, 1:14)
„Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota- a żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został”. (1 J 1:1-2)
„On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy są to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone”. (Kol 1:15-16)
„On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty, i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na wysokościach”. (Hbr 1:3)
„Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu. Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci i to do śmierci krzyżowej”. (Flp 2:5-8)
6. Gdy Bóg staje się poznawalny, jest to naprawdę On, choć nie cały.
„Ojciec jest większy niż ja”. (J 14:28)
„Ja i Ojciec stanowimy jedno”. (J 10:30)
„Każdy kto mnie widział, widział Ojca”. (J 14:9)
Czy chciałbyś poznać tego Boga? Jeśli tak, dowiedz się jak…
| ► | Jak nawiązać przyjaźń z Bogiem |
| ► | Mam pytanie… |
